"ملازمان سر كوي تو، بزرگانند"

بى ‏توجهى به اولويت ‏ها

بسيارند افرادى كه به اولويت ‏ها توجهى ندارند همچون موارد زير:
۱. عيب جويى حرام را انجام مى ‏دهند ولى امر به معروف واجب را انجام نمى‏ دهند.
۲. خرج ‏هاى مستحبى مى ‏كنند ولى خرج‏ هاى واجب همچون اداى بدهى و خمس و زكات را لازم نمى‏دانند.
۳. واجبات ميت همچون عمل به وصيت و اداى بدهى را انجام نمى ‏دهند ولى براى او خيرات مى ‏كنند.

عبادت‏هاى حرام‏

برخى از عبادت‏ ها گناه محسوب مى ‏شوند و باطل هستند همچون موارد زير:
۱. نماز، روزه، طواف و اعتكاف در حال‏ حيض و نفاس باطل و گناه است.[1]
۲. نافله ظهر و عصر در سفر.[۲]
۳. اذان و اقامه براى نمازهاى غير يوميه يا اذان قبل از وقت.[3]
۴. وضو بعد از غسل جنابت (تا وقتى كه كارى كه وضو را باطل مى ‏كند از او سر نزده).[4]
۵. روزه عيد قربان و فطر.[5]
۶. روزه يوم الشك به نيت اول ماه رمضان يعنى روزى كه نمى ‏داند آخر شعبان است يا اول رمضان، نبايد به نيت ماه رمضان روزه بگيرد ولى اگر به نيت روزه قضا يا روزه مستحبى روزه بگيرد، صحيح است و اگر بعداً معلوم شود همان روز اول ماه رمضان بوده از ماه رمضان حساب مى ‏شود.[6]
۷. خوندن سوره‏ هايى كه سجده واجب دارد در حال جنابت و حيض و نفاس حرام است.[7]

پي نوشت

1.توضيح المسائل محشى، ج ۱، ص ۲۶۰.
2. توضيح المسائل محشى، ج ۱، ص ۴۲۶.
3. همان، ص ۵۱۸.
4. همان، ص ۲۲۷.
5. همان، ص ۹۶۴.
6.همان، ص ۸۸۹.
7.همان، ص ۵۴۵.

هفت نكته درباره استخاره‏

۱. استخاره عبارت است از آن كه انسان در كارى كه قصد انجام آن را دارد از خداوند بخواهد كه او را به آنچه خير و صلاح اوست اعم از انجام فعل يا ترك آن راهنمايى كند.[۱]
۲. استخاره براى رفع ترديد است نه براى پيشگويى‏[2] و آينده نگرى مانند قبولى امتحان، رسيدن به حاجت، خوب شدن مريض و …[3]
۳. استخاره در كارهاى مباح است نه در كارهاى واجب و حرام و مكروه.[4]
۴. استخاره بعد از فكر و مشورت كردن است.[5]
۵. عمل كردن به نتيجه استخاره واجب نيست، گر چه بهتر است بر خلاف آن عمل نشود.[6]
۶. تجديد استخاره صحيح نيست مگر اين كه مدت قابل ملاحظه ‏اى بگذرد و يا شرايط استخاره تغيير كند.[7]
۷. استخاره آدابى دارد همچون وضو داشتن هنگام استخاره، رو به قبله بودن، سخن نگفتن در بين استخاره، استخاره در زمان و مكان مقدس مانند روز جمعه و مسجد و مشاهد مشرفه و …[8]

1.فرهنگ فقه، ج ۱، ص ۴۰۱.
2. فرق استخاره و تفأل اين است كه استخاره براى انتخاب است و تفأل براى اطلاع، استفتائات بهجت، ج ۱، ص ۴۱۲.
3. استفتائات سيستانى، ص ۴۰۵، س ۱۵۹۵؛ مسائل جديد، محسن محمودى، ج ۴، ص ۱۶۱.
4.توضيح المسائل مراجع، ج ۲، م ۱۰۲۲؛ قاعدة القرعه، شيخ حسين كريمى، مركز فقهى ائمه اطهار( ع)، ص ۷۹.
5.عروة الوثقى، ج ۲، ص ۴۱۱، كتاب الحج.
6. استفتائات امام خمينى، ج ۲، س ۷۵ و ۷۶؛ اجوبة الاستفتائات، س ۱۴۳۴؛ استفتائات مكارم، ج ۱، س ۸۵۸.
7.احكام خانواده، آية الله مكارم شيرازى.
8.جواهر الكلام، ج ۱۲، ص ۱۶۲؛ فرهنگ فقه.